Miłość jest tylko tam, gdzie wybór jest nieodwołalny

(Twierdza, CXCIII)

Miłość jest tylko tam, gdzie wybór jest nieodwołalny: te słowa niosą ze sobą niezwykłą głębię i ciężar. Miłość nie jest chwilowym zauroczeniem, nie jest też wyborem, który można cofnąć, kiedy pojawią się trudności. To akt całkowitego oddania się drugiej osobie, decyzja, by kochać bez względu na przeciwności, bez względu na ból, który może nadejść. To świadome postanowienie, że niezależnie od tego, co przyniesie przyszłość, nie ma już odwrotu. To właśnie w tej nieodwołalności miłość staje się najczystsza. Kiedy zdecydujemy się być z kimś na dobre i na złe, w zdrowiu i chorobie, w radości i smutku, wtedy miłość nabiera prawdziwego znaczenia. Bo miłość to nie tylko piękne chwile, lecz także gotowość, by przejść przez najciemniejsze doliny z kimś, kogo się wybrało. Kiedy wybór jest nieodwołalny, nie ma miejsca na półśrodki. Tylko wtedy serce i dusza w pełni angażują się w tę relację, tylko wtedy człowiek przestaje myśleć o sobie, a zaczyna żyć dla tej drugiej osoby.
Osobiście uważam, że to właśnie w tej nieodwołalności tkwi prawdziwe piękno miłości. Miłość nieodwołalna jest jak latarnia, która prowadzi nas przez życie, mimo burz i sztormów. W dzisiejszych czasach, gdy wiele rzeczy wydaje się nietrwałych, a ludzie często odchodzą, gdy napotkają trudności, idea nieodwołalnego wyboru może wydawać się zbyt wymagająca, może wręcz przerażać. Ale wierzę, że tylko w takim oddaniu miłość staje się czymś, co przetrwa każdą próbę. To właśnie to oddanie, ta gotowość, by trwać, gdy wszystko inne zawodzi, sprawia, że miłość jest tak wyjątkowa. Nieodwołalność wyboru daje poczucie bezpieczeństwa i spokoju, bo wiesz, że cokolwiek się stanie, nie jesteś sam. W tym wyborze kryje się też poczucie, że wspólnie z tą jedną osobą możesz pokonać wszystko.
W tym wszystkim jest haczyk, bo aby miłość była nieodwracalna my musimy kochać, ale nie tak po prostu, ale tak najmocniej, a to w obecnych czasach jest trudne. Miłość nieodwracalna jest wtedy, gdy w odbiciu naszych oczu widzimy tylko i wyłącznie siebie, bo sensu nieodwracalności nadajemy właśnie my.

Dlaczego, czytając 193 fragment Twierdzy Saint-Exupery’ego, bardziej „chce nam się” być człooo – człoo – człowiekiem…?

Ponieważ miłość uskrzydla: zdrowa miłość działa jak najcenniejsze paliwo, a kto inny osiągnie tak wysoką skale miłości jak człowiek? Dla człowieka, którego kochamy, chcemy być jak najcudowniejsza wersja siebie, ale to wymaga dużej dojrzałości, mądrości życiowej oraz odpowiedniej osoby do kochania:)

Komentarz do „Twierdzy” A. de Saint-Exupery’ego, napisany przez pewną maturzystkę z Nazaretu