O BISKUPIE, KTÓRY GŁOSIŁ EWANGELIĘ MIŁOSIERDZIA
X: W dzisiejszej ewangelii słyszymy słowa Jezusa: „Niewiasto, wielka jest twoja wiara, niech ci się stanie, jak pragniesz”. My pragniemy otrzymać dzisiaj łaskę takiej wielkiej wiary, wiary, która pomoże iść przez ten świat drogą do nieba. W tej drodze Pan Bóg daje nam specjalnych przewodników, od których pragniemy uczyć się pobożnego i pięknego życia.
A: Takim przewodnikiem przez wiele lat był dla nas Bp Mieczysław Jaworski, nasz Biskup Mieczysław, którego 22. rocznicę śmierci wspominaliśmy wczoraj. Biskup, który swoim życiem głosił Boże miłosierdzie.
D: Gromadzimy się, aby usłyszeć jego głos, aby za niego i z nim trwać na modlitwie.
X: Posłuchajmy słów Biskupa Mieczysława zamieszczonych w Księdze Jubileuszowej Powołanie i służba: „Po wielu rozmowach z ludźmi, przeczytanych książkach, a nade wszystko przez kontakt z Pismem świętym, przez modlitwę i życie sakramentalne zrozumiałem to, co dla nas wszystkich jest oczywiste, że największa jest miłość, a jej szczytem jest Boże miłosierdzie (…) że tylko miłość pozwala najgłębiej poznać Boga i człowieka, że tylko miłość pozwala najgłębiej kochać Boga i człowieka, i że tylko miłość uskrzydla do dawania świadectwa o ich wielkości”.
A: Czym jest ta miłość miłosierna? W księdze proroka Izajasza czytamy: „Dziel swój chleb z głodnym, wprowadź w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej i nie odwróć się od współziomków. Wtedy twe światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pana iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzecze: Oto jestem!”.
D: Prorok ogłasza, iż warunkiem dostąpienia miłosierdzia samego Boga jest świadczenie miłosierdzia potrzebującym: „jeśli podasz swój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem” (Iz 58, 10). A Psalmista dodaje swoją charakterystykę człowieka pełnego miłosierdzia: „On wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych, łagodny, miłosierny i sprawiedliwy” (Ps 112, 4).
X: Takie jest prawo Bożej miłości, które należy głosić – na wzór Apostoła Pawła – „w bojaźni i z wielkim drżeniem (…) aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej” (1 Kor 2, 3-5). Praktykowanie tego prawa miłości w codziennym życiu sprawia, iż w pełni odnoszą się do nas słowa Chrystusa z Kazania na górze: „Wy jesteście solą dla ziemi (…) Wy jesteście światłem świata (…) Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” (Mt 5, 13-16).
A: Jako przewodnik na drogach tej Bożej miłości Biskup Mieczysław Jaworski „sprawdza się” w dwójnasób. Nie tylko naucza słowem, ale sam czyni dobro. Jego przepowiadanie jest głosem prawdziwego apostoła Ewangelii miłosierdzia.
D: Biskup głosi orędzie miłosierdzia, ponieważ we współczesnym świecie najbardziej dotkliwie widoczny jest właśnie brak miłości! Człowiek współczesny wydaje się dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek zagubiony, rozdarty i zrozpaczony. Sytuacja naszych czasów zdaje się być ślepym zaułkiem, gdzie nawet najwyższe potrzeby Absolutu można „wypaczyć i pogrążyć w tymczasowości i śmieszności”.
X: Jeśli wspólnoty chrześcijańskiej nie ożywia wiara i miłości, jeżeli nie ma w niej ducha miłosierdzia – wówczas umiera to, co najważniejsze. Kościół, który dawni Ojcowie określali jako akwarium pełne ryb rozmaitego gatunku, może zmienić się w martwą strukturę, w której prawo Ewangelii zostało zepchnięte na margines. To tak, jakby w tym akwarium zamarzła woda, jakby lód uwięził wszystkie ryby i przyniósł duchową śmierć. Taka martwa wiara, która jedynie w teorii wypełnia życie wielu chrześcijan, nie daje radości zbawienia. Nie przynosi łaski Ducha Świętego – jest tylko smutnym rodzajem duchowego samooszustwa.
A: Bez miłosierdzia wszystko w człowieku (i w Kościele) traci sens. Prawdziwa wiara nie jest bowiem jakimś rodzajem filozofii, ideologii czy teorii. Doktryna nie zbawia człowieka, jeśli człowiek zapomniał o Bogu Stwórcy. W Księdze Rodzaju Bóg powołuje człowieka do istnienia stwarzając go na swój wzór i podobieństwo, a zatem – skoro jest Bogiem-Miłością – każdy człowiek powinien podążać drogą miłości. Nie od czasu do czasu (bo akurat niedziela) i nie tylko w specjalnych świętych miejscach. Zawsze i wszędzie człowiek ma żyć jak człowiek.
D: Jeżeli nie praktykujemy w naszej codzienności nauki Ewangelii, wtedy serce staje się puste, a świat ludzki przemienia się w świat nieludzki: świat lęku i samotności, nienawiści i rozpaczy. Właśnie takiemu człowiekowi – człowiekowi współczesnemu – potrzebne jest orędzie o Bożym miłosierdziu.
X: Powrót do Ojca pełnego miłości jest jedynym ocaleniem człowieka, orędzie miłosierdzia Boga przywraca człowiekowi jego godność i sens życia, dlatego tak istotne jest przypominanie tej prawdy w posłudze słowa pełnionej przez Kościół. Biskup Mieczysław Jaworski podkreśla, że miłosierdzie Boże jest dla wszystkich.
A: Wszyscy potrzebujemy miłosierdzia. Jesteśmy grzesznymi ludźmi. Mamy tyle grzechów na sumieniu. Obyśmy doświadczyli Bożego miłosierdzia i świadczyli o nim pośród ludzi! Niech przesłanie o Bożym miłosierdziu nakłoni wszystkich grzeszników do nawrócenia, do większej pokory, łagodzi rywalizację, nakłoni ludzi i narody do praktykowania braterstwa. Wymagajmy od siebie, ale zaufajmy do końca Miłosiernemu Bogu.
D: Wszyscy jesteśmy wezwani do tego, aby stać się „apostołami Bożego miłosierdzia”. Ufajmy zawsze miłosiernej miłości Bożej… Idźmy drogą wiary i ufności… Powtarzajmy często: Jezu, ufam Tobie! Niech Boże miłosierdzie przynagla grzeszników do nawrócenia, niech uśmierza spory i nienawiści, niech uzdalnia do okazywania braterstwa.
X: Modlitwa o Boże miłosierdzie stanowi samo centrum życia chrześcijańskiego i nauki, którą głosił nasz Biskup Mieczysław. Serce ludzkie głodne jest Boga, spragnione Jego miłości. W „pożegnalnej” homilii wygłoszonej we Włoszczowie słyszymy wyznanie Biskupa Mieczysława: Tajemnica Bożego miłosierdzia zawsze była mi bliska. Starałem się żyć nią na co dzień. Dlatego też słowo „miłosierdzie” wpisałem w moje biskupie hasło. Chciałbym być dla innych choćby skromnym znakiem Bożego miłosierdzia.
D: Praktykowanie miłosierdzia należy zacząć od siebie. Okaż miłosierdzie sobie samemu, abyś potem mógł nieść pomoc innym. Biskup Mieczysław wypowiedział to w zabawnej formule: człowiek potrzebuje trzech lekarzy – to Doktor Dieta, Doktor Odpoczynek i Doktor Dobry Nastrój. Okaż miłosierdzie sobie – zacznij od siebie! Porzuć pychę, egoizm, które niszczą i zabijają szczęście. Zło, które czyni z tej ziemi piekło. Należy zaczynać od siebie, od prostego patrzenia na siebie z uśmiechem.
X: Od zwyczajnych rzeczy – dobrego słowa, życzliwości, jednej zdrowaśki. A potem pomyśl, jaki jest sens twego życia, dla kogo jesteś na tym świecie? Bez miłosierdzia ginie człowiek w człowieku. Życie osuwa się w nicość bez miłości, o której mówi Ewangelia. I to nie tylko życie człowieka wierzącego – życia każdego człowieka. Stąd płynie modlitwa Biskupa Mieczysława o odkrycie, iż to miłości miłosiernej potrzebuje każdy z nas: Proszę Boga o to, aby wszyscy zrozumieli, że największa jest miłość, a jej szczytem jest Boże miłosierdzie; że tylko miłość pozwala najgłębiej poznać Boga i człowieka, że tylko miłość pozwala najgłębiej kochać Boga i człowieka, że tylko miłość uskrzydla do dawania świadectwa o wielkości Boga i człowieka. Proszę Boga o to, abyśmy my wszyscy tę miłość miłosierną odkrywali w Kościele.
A: To wyznanie przemienia się w żarliwą modlitwę, która „uwielbia Boga za to, że jest miłosierny (…) a Jego miłosierdzie objawia się w historii świętej, a szczególnie w przyjściu Chrystusa”. Cała posługa Biskupa Mieczysława Jaworskiego przepojona jest pamięcią o miłosierdziu Bożym. Dowodzi to wierności biskupiemu zawołaniu: Kochać Miłosierdzie.
D: Jest to również świadectwo wielkiej troski o współczesnego człowieka, któremu Biskup Jaworski ciągle wychodzi na spotkanie z jakże prostym zaproszeniem: Chodźmy szukać miłosierdzia Bożego.
Zadanie domowe
Już w sobotę uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej, do której rokrocznie pielgrzymował Biskup Mieczysław prowadząc pielgrzymkę z Wiślicy na Jasną Górę. Przez te kolejne dni, wspominając naszego Biskupa, którego zawołaniem stało się hasło: KOCHAĆ MIŁOSIERDZIE, postarajmy się spełnić jakiś uczynek miłosierdzia. A jest całkiem sporo: siedem uczynków miłosierdzia co do duszy i siedem co do ciała. Każdy może zatem znaleźć coś „odpowiedniego” dla siebie… Pod patronatem Matki Bożej z Jasnej Góry spróbujmy pełnić miłosierdzie w naszym codziennym życiu.
