Vinny Flynn opowiada o pewnym „cudownym” jezuicie z Nowego Orleanu, który od wczesnego dzieciństwa uwielbiał kaszkę kukurydzianą. Podobno pierwszym słowem, jakie nauczył się wypowiadać mały Hal, późniejszy Ojciec Hal Cohen (nie mylić z Leonardem Cohenem, piosenkarzem), nie było wcale: „MA-MA” lub „TA-TA”, ale „WIĘCEJ”! Oczywiście: więcej kaszki kukurydzianej!
Już jako uczony jezuita, O. Hal uświadomił sobie, że Pan Bóg zawsze ma WIĘCEJ do ofiarowania, On nieustannie czeka, abyśmy Go o to poprosili. I jak w dzieciństwie mały Hal był łakomy, prosząc ciągle o „więcej” kaszki, tak w ostatnich latach swego życia O. Hal stał się łakomy na łaskę Bożą, mając na ustach swoją ulubioną modlitwę: „Więcej, Boże, więcej”. Często również cytował słowa świętej Faustyny, które nazywał zbieraniem pereł. W swojej wizji Siostra Faustyna widzi ludzi zbierających łaski z Serca Pana Jezusa:
Dziś widziałam Pana Jezusa ukrzyżowanego. Z rany Serca Jego sypały się drogocenne perły i brylanty. Widziałam, jak mnóstwo dusz zbierało te dary, ale była tam dusza, która jest najbliżej Jego Serca, a ta z wielką hojnością zbierała nie tylko dla siebie, ale i dla innych, znając wielkość daru. Rzekł do mnie Zbawiciel: „Oto są skarby łask, które spływają na dusze, lecz nie wszystkie dusze umieją korzystać z hojności mojej” (Dzienniczek, 1687).
W innej wizji Pan Jezus żali się Faustynie, że mało jest dusz, które chciałyby przyjąć wszystkie łaski, które im Jego miłość przeznaczyła. Łaska Serca Jezusowego jednak nie ginie, jeżeli dusza, dla której łaska jest przeznaczona, nie przyjmuje jej, to bierze ją inna dusza (zob. Dzienniczek, 1017).
Po przywołaniu dwóch fragmentów z Dzienniczka Siostry Faustyny, Vinny stawia przenikliwe pytanie: Czy może dlatego czasem niechętnie o coś prosisz Boga, bo czujesz, że nie zasługujesz na Jego łaskę? I odpowiada z właściwą sobie pogodą ducha: Oczywiście, że nie zasługujesz! Nikt z nas nie zasługuje na miłość Bożą. Jednak to nie zatrzymuje Boga, który pragnie nas obdarować. Jego miłosierdzie to okazywanie niezasłużonej miłości. Jego miłosierdzie to wylewanie w nadmiarze łask na tych, którzy nie zasłużyli na nie. Morze miłosierdzia pragnie napełnić ludzkie serce, to maleńkie ziarenko maku. A zatem nie tylko nie jest niestosowne być łakomym na łaskę – Bóg chce, abyśmy właśnie tacy byli. Wszak sam powiedział do Siostry Faustyny: Postępuj jak żebrak, który nie wymawia się, jeśli dostanie większą jałmużnę, ale raczej dziękuje serdeczniej; i ty, jeżeli ci udzielam większych łask, to nie wymawiaj się, żeś niegodna ich. Ja wiem o tym, ale raczej ciesz się i raduj, i bierz tyle skarbów w Mojego Serca, ile udźwignąć możesz (…) nie tylko bierz te łaski dla siebie, ale i dla bliźnich (Dzienniczek, 294).
Idź po więcej, idź po więcej darów duchowych! Chrystus jest z tobą i czeka na twoje prośby, aby móc wylewać coraz więcej łask, o wiele cenniejszych niż perły i brylanty.
Gdy jesteś przed Najświętszym Sakramentem, nie bój się prosić o więcej, o więcej dla siebie i dla swoich bliskich. Powiedz Bogu, że możesz również przyjąć te łaski, których inni nie przyjęli.
